Enrico Canlubo Point of view ( BIOLOGICAL FATHER OF ALTHEA SANDRIGAL )
This wine is perfect. The view is so wonderful. Not like my life, incomplete..
Kulang nalang ng isa para makumpleto ang buhay ko, and that's my daughter. My althea Sandrigal.. oh wrong. Althea De villa Canlubo pala dapat ang pangalan ng anak ko.
Naisingit lang ang epilyido ng esyong na iyan!.
Inilapag ko ang wine sa glass table na nasa tabi ko. Kasalukuyan akong nasa itaas ng company building namin, which is a main office. Ninanamnam ko ang tahimik na gabi at ang liwanag na nagmumula sa mga maliliit na establesyamento sa baba, kumikinang ang ibat ibang ilaw. Samahan pa ng repleksyon ng buwan at mga bituwin.
Sana'y kasama kita ngayon anak.. hayaan mo't paglipas ng isang buwan na kasunduan namin ng iyong kinikilalang ama'y babawiin kita. Well, may karapatan pa naman sayo ang ina mo. Kahit na inilihim nya sayo ang totoo.
Ang tanginang esyong na'yan ang ipinakilala nyang ama sayo!. Fuck this life!.
Naiinip nakong maghintay. Pero sige lang.. tutuparin ko parin ang napagkasunduan. Kahit atat nakong mayakap at makasama ka anak.
- FLASHBACK -
Nagimbistiga ako patungkol sa mga kaganapan ng pamilyang kinabibilangan ng anak ko. Napagalam kung 4th year highschool na pala ang aking anak.
Samantalang si ana na aking dating kasintahan ay isang caregiver sa California.. ang esyong naman na'yun ay isang construction worker sa isang construction company. Which is kaibigan ko ang may-ari ng kompanya.
Kinuha ko sa kanya ang personal information ni esyong sandrigal. Cellphone number nya ang gusto kung makuha.
At ngayon... hawak ko ang phone ko't dina-dial ang numero ni esyong. Nakailang ring bago nya sagutin ang tawag ko.
"HELLO?!" magalang na sabi ni esyong. Ano kayang magiging reaksyon nito pag nalaman na ako ang tumawag sa kanya?.
"OH, HI MR.SANDRIGAL!.. HOW ARE YOU?!" sarkastikong sabi ko. Hindi umimik si esyong sa kabilang linya, sa palagay ko'y nakilala nya ang boses ko. "ARE YOU THERE MR.SANDRIGAL?" kunwareng inosente ko pang tanong.
Nakarinig ako ng tikhim at mahinang mura. "ENRICO.. PAANO MO NAKUHA ANG NUMBER KO?" madidiing sabi ni esyong. Napangisi nalang ako't walang ganang pinasadahan ng tingin ang info ni esyong galing sa boss nya.
Kaya kung gawin ang lahat.
"TSS.. SO SIMPLE ESYONG.. MADALI LANG PARA SAKIN ANG LAHAT. LALO NA ANG MAKUHA ANG NUMBER NG KUNG SINO MAN" natatawang sabi ko. Paniguradong naiinis na si esyong sa paraan ng pagsasalita ko.
Syempre hindi ko kayang magpakita ng kabaitan sa taong kinasusuklaman ko.
"HANGGANG NGAYON MAYABANG KA PARIN ENRICO.." natatawa ring sabi ni esyong. Napailing nalang ako't natawa. "TUMBUKIN MUNA ANG NAIS MONG SABIHIN, WALA AKONG PANAHON NA MAKIPAGUSAP SAYO ENRICO" nauubos na pasensyang dagdag ni esyong.
Nagkuyom ang kamao ko. Ang tanga mo esyong dahil parang hindi mo alam kung anong pakay ko!. Magnanakaw ka ng anak!.
"ANG ANAK KO.. KELAN NYO IBABALIK SAKIN" tanong ko. Linggo narin ang nakalipas simula ng pumunta ako kasama ang mga personal guard ko sa kuta ng mga sandrigal. Oo sinabi kung isang buwan lang ang palugit nila. Actually marami pang linggo para sabihin nila sa anak ko ang totoo. Masyado nakong naiinip.
"MAGHINTAY KA ENRICO!.. KUNG GUSTO MUNG MAKITA ANG ANAK MO MATUTO KANG MAGHINTAY!.. WALA PANG ISANG BUWAN, MARAMI PA KAMING ORAS PARA HUMANAP NG TYEMPO. HINDI MADALI PARA SA'MIN ITO. KAYA MAGHINTAY KA!" mariing sabi sakin ni esyong.
Hindi naman ako marunong sumira sa usapan. Sige 1 month, pero pagnatapos yun at hindi nyo pa ako pinakikilala sa anak ko... Ako mismo ang maglalantad ng katotohanan!.
"TANDAAN MO ESYONG, 1 BUWAN LANG!.. ISA LANG!" mariing angil ko bago ko patayin ang tawag. Napaupo nalang ako sa swivel chair ko't napahawak sa sintido ko.
Shitt!!.. i want my daughter here in my freaking side!.
- END OF FLASHBACK -
June 24 na ngayon, bibigyan ko sila hanggang huling linggo ng july para ipakilala ako sa anak ko. Hindi ako papayag na hindi ako makilala ng anak ko. Ng aking tagapagmana.
The Heiress of canlubo family.
Well, bukod kay althea ay meroon akong isa pang anak, si diedo, ang anak ko sa asawa kong si shyryl.
Ang kaso'y masyado pang bata si diego para mamulat sa business world. Hindi tulad ni althea na ilang taon lang ang bibilangin para hasain at imulat sa mundo ng business.
Sa totoo lang, bukod sa gustong gusto kung makasama ang anak ko.. eh meroon pa akong isang dahilan kung bakit gustong gusto ko na syang makuha.
I have a stage 1 brain cancer. Nadadaan pa naman sa gamot ang lahat, pero papaano nalang kung bigla akong bawiin ng diyos sa lupa?.. papaano na ang negosyo. Im a only child. Kaya kung mawawala ako'y walang ibang magmamana ng mga negosyo ng pamilyang ito dito sa pilipinas. Actually, kalat sa buong mundo ang kompanya namin.
Alam kung nandyan ang asawa ko para saluhin ang lahat, pero gusto kong meroong tutulong sa kanya sa pagma-manage ng kompanya. Masyadong mabigat ang trabaho, tumatanda narin ang asawa ko. Miski sya'y aminadong hindi nya kakayanin ang pagiging CEO ng kompanya namin.
Mahirap na talaga pag tumatanda.
Kaya nga gusto kung kunin na ang aking anak. My Althea Canlubo. Napakalaking responsibility ang ipapatong ko sayo sa hinaharap.
Alam kung kaya mo. Dahil anak kita.