-Feather's P.O.V-
"Hey... sleepy head breakfast is ready." Agad akong napamulat nang madinig ko ang boses ni Xavier and saw him half naked infront of me. Agad akong napatakip sa sarili ko when I realized what happened kagabi.
"There's no reason to hide it... I saw everything... that I can still picture it in my mind now even if your covering." Agad kong binato si Xavier nang unan habang natatawa.
"Agang aga ang landi." Saad ko at saka sinuot ang damit niyang nasa tabi ko. Oo na sa harap niya like he said kita niya na lahat nang kasulok sulokan ko. Yucks! Sagwa pakinggan.
"Xavier.. wag gutom nako!" Untag ko nang makita na naman sa mata niya ang kalandian. Nako tong lalaking to.
"You look sexier in my shirt." Saad niya as I roled my eyes na tinawanan niya lang.
Agad kong nalanghap ang bango nang nilutong pagkain ni Xavier. He made a fried rice at saka nag prito nang beacon at gumawa nang omelet.
Agad ko itong nilantakan habang nakatingin lang sa akin si Xavier with amazement in his eyes.
"Ginutom ba talaga kita.. baby?" Bat ba ang landi-landing pakinggan ni Xavier.
"If I were you kumain kana... mauubos ko na to sige ka." Saad ko kasi kanina payang malagkit niyang matang nakatutok sa akin.
"Busog nako kahit ikaw lang..."Di pa man niya natatapos ang sinasabi niya ay agad kung sinubuan siya nang pagkain.
"Sarap moring sungalngalin paminsan-minsan."Saad ko at sinubuan ulit siya.
After naming kumain ay napagdesisyonan naming bumili muna nang mga damit ko kasi wala akong niisang gamit dito.
Buti nalang at may mall kaming nakita sa lungsod ng batanggas.
Habang ramdam ang lahat nang tingin nang tao sa amin na tila bay para kaming artista. Kasi naman Xavier looks like Christian Grey of fifty shades kaya sinong di mapapatingin.
Agad kaming pumasok sa womens wear at kumuha ako nang simpleng mga damit hanggang nakakita ako nang di magandang tanawin. Pati dito ba sinusundan kami nang demonyetang to? I can't believe her.
"Sinusundan mo ba kami?"Prangka kung tanong sa kanya na itinawa niya lang.
"No.. Feather.. sayo na ba ang batanggas ngayon? I can be here whenever I want" saad ni Althea habang malagkit na nakatingin kay Xavier. Sarap kunin nang mata niya saka ipakain sa aso. Pinapainit niya ulo ko.
" As if..tsk" I smirked nagdadahilan pa.
"Enjoy it while you can dear... nothing lasts forever.." Saad ni Althea at tumingin kay Xavier at umalis.
I don't know but hearing her say those words ay bigla akong kinabahan.
-XAVIER'S P.O.V-
"Enjoy it while you can dear... nothing lasts forever.." Tiningnan ako ni Althea habang laman sa mata niya ang pagbibigay babala. If only my deathly glares could kill her.
She ruined my mood...biglang bumalik ang walang kahiyaan niya. Biglang bumalik ang katutuhanang after this I'll only be hurting Feather. I can't have any choices to make for now.. and plans to defeat Althea... hawak niya ako sa leeg and If I disobey her... Feather will suffer and be in pain for the rest of her life and I can't afford to see her suffer even if it means leaving and breaking her heart again
-Feather's P.O.V-
Kanina ko pa pansin na tila wala sa sarili si Xavier since we encountered Althea.
"Xavier? Ok kalang..." Di ko mapigilang tanong. Tiningnan niya lang ako at unti-unting lumapit sa akin at niyakap ako.
"Ui.. ano bang nangyayari sayo?" Ani ko sa ilalim nang yakap niya. He's really acting weird.
"Ano ba Xavier pinagtitinginan na tayo..." Sabay mahinang tulak ko sa kanya.
"Tara.. where do you want to go?"Bigla-bigla niyang saad kaya nagliwanag ang mga mata ko sa sinabi niya. Since Alien si Xavier at walang kamuwang-muwang sa buhay pagiging commoner I will introduce him to the world I already explored.
Nagtataka man ay nagpadala lang siya sa hila ko untill nakalabas kami sa mall. Iniwan muna namin ang mga binili namin sa sasakyan niya at naglakad patungo kung saan ay diko alam.
"Where do you intend to go?"Tanong ni Xavier sa akin nang magsimula na kaming maglakad.
"Ewan... basta lets go where our feets can take us.." Saad ko saka kumapit sa kamay niya.
Kada madaanan naming tao ay napapanganga at may halong pagkamangha sa amin. Agad akong inakbayan ni Xavier nag mataman akong tingnan nang lalaking naka tagpo namin sa daan. He was way too protective and jealous na halos kargahin na niya ako. Hays... Xavier talaga.
Naglakad lakad lang kami untill nakarating kami sa isawan malapit sa plaza. Agad kung hinala si Xavier patungo dun.
"Ano yan?" Kita ko ang pandidire sa mata ni Xavier nang makita niya ang isaw na piniprito sa mantika.
"Tara I'll take you to the finest restaurant out here." Bigla niyang saad at akma na sana akong hihilahin ngunit agad ko siyang pinigilan.
"No... you need to taste this wonders..." Nakangiti kong saad sa kanya na ikinalukot nang mukha niya na tinawanan ko lang.
"Sampong Isaw nga po manong.. Apat na piraso nang kwek-kwek pakisamahan narin nang pipino tsaka sampong tuhog nang fishball manong pakibalot narin po... thank you."
Kita ko ang pagkagulat sa mata ni Xavier habang nakatingin sa akin as if may gusto siyang sabihin 'what on earth are you doing' look sa mata niya habang tiningnan ko siya with my 'you'll see later ' look na mas ikinatagpo nang kilay niya.
Ngiting-ngiti ako habang unti-unti nang natatapos ni manong ang pagbabalot niya sa mga in-order ko.
Agad akong nag thank at ulit ay hinila na naman si Xavier as I searched for a table and luckily I found one.
"You would really eat those?" Di makapaniwalang saad ni Xavier sa akin.
"Yes... And Im eating it with you..." At siya ring panlalaki nang kanyang mata.
"No.. I won't." Mahina ngunit diin niyang pagkasabi sa akin. Ang o.a talaga nito. Though di ko siya masisi since laki sa mayamang pamilya si Xavier. He is a picky eater as I noticed living with him for a year.
Even ako noun nung pagbalik ko dito sa pilipinas I won't even dare to taste it but Luna persuaded me and I ended up loving it.
Takam na takam akong kinain ang isaw ko as I dipped it to the sweet spicy sauce. Habang si Xavier ayun ang o.a nang mukha di mo ma explain though he looks really cute.
Kinuha ko ang kwek-kwek at saka akmang isusubo ito sa kanya pero agad niyang nilayo ang mukha niya.
"Kakain or kakain ka?" Ani ko saka tinaasan siya nang kilay
"You're leaving me with no choice..." He said in defeat at kinain ito. Kita ko sa mukha niya ang pagkamangha..
"Isa pa nga..."Untad niya kaya tumawa ako at sinubuan siya nang isaw.. untill naubos niya narin ang fishball. Hays I really hope na ganito nalang kami palagi.
"Tara...order tayo... pang dinner natin.."Akala ko nag jojoke si Xavier pero seryuso talaga siya. Napaka unpredictable talaga nang Mafia Lord nato.
"Sira... wag... di rin maganda sa kalusugan... once in a while lang.." Paalala ko sa kanya kasi totoo naman.
Pansin ko ang tingin ni Xavier sa akin kaya lumingon ako sa kanya and saw his smile.
"What?" I asked him out of the blue with smile in my face...
"You introduces me to wonders I am not familiar with... but for me you are truly the wonder of my life... and I am thankful that Heather lead me to you." I was breathless the whole time hearing what Xavier said... na tila parang tumigil ang oras and all I could see is him, his smile, and the face of the man I love...
Without a warning he kissed me and I felt love...
I hope this moment never ends... I'm just afraid... na ang saya saya ko ngayon at baka ang kapalit nitoy labis na kalungkutan at sakit. I just hope na sana ok na kami ni Xavier.
"Lasa ko pa ang fishball sa baba mo.." Sambit ko sa kalagitnaan nang aming halik at natawa nang makita ko ang lukot na mukha ni Xavier. Hahaha totoo kasi lasa ko pa.
Napapailing nalang rin siyang natawa nang di ako magkamayaw sa kakatawa. Totoo nga lasa ko pa talaga... hahaha